Catone il Vecchio

Materie:Versione
Categoria:Latino

Voto:

1 (2)
Download:238
Data:16.04.2009
Numero di pagine:2
Formato di file:.doc (Microsoft Word)
Download   Anteprima
catone-vecchio_1.zip (Dimensione: 7.08 Kb)
trucheck.it_catone-il-vecchio.doc     29 Kb
readme.txt     59 Bytes


Testo

Catone il Vecchio
Cato Senex fuit vir egregii consolii et maximae severitatis erga se et erga suos cives, in cuius verbis tantum gravitatis et auctoritatis fuit ut nihil in senatu deliberaretur sine eius sententia. Sollers agricola fuit, peritissimus omnium rerum, quas cognoscere debet diligens pater familias ut rem familiarem at administret et recte augeat.
Cum censor esset, severissime castigavit cives qui, patrii moris obliti, Graecorum elegantiorem vitae cultum imitabantur. Nam pluris existimabat antiquum et rudem maiorum morem quam peregrinas elegantias et omni modo priscam fidem et pietatem frugalitatemque servare studebat. Acerrimum odium in Carthaginienses exercuit ita ut omnibus suis viribus cives hortaretur ne Poenorum periculum obliviscerentur. Nam omnem orationem in senatu his verbis exigebat: «Carthaginem deleri debet, ne Roma a Carthagine deleatur».

Traduzione:
Catone il Vecchio fu uomo di straordinaria saggezza e di massima serietà verso di se e verso i suoi cittadini, nelle parole del quale c’era tanta gravità e autorità che in senato non veniva deciso nulla senza il suo consenso. Fu un abile contadino, assai esperto in ogni cosa che deve conoscere un diligente padre di famiglia per amministrare adeguatamente e per accrescere vantaggiosamente il patrimonio famigliare. Essendo censore, punì assai severamente i cittadini, i quali dimentichi dell’abitudine paterna, imitavano la maggior raffinatezza della vita e il culto dei greci. Infatti, apprezzava l’abitudine rude degli antichi antenati più delle raffinatezze straniere e si impegnava in tutti i modi a custodire l’antica fedeltà, la pietà e la moderazione. Esercitò un asprissimo odio contro i cartaginesi così da esortare con tutte le sue forze i cittadini a non dimenticare il pericolo dei cartaginesi. Infatti concludeva tutte le orazioni in senato con queste parole: «Cartagine deve essere distrutta affinchè Roma non venga distrutta da Cartagine».

Esempio